modulair
Rubriek: Promoveren
Leestijd: 2 min | Tekst: Sambit Praharaj, Bureau Bothof | Fotografie: Janine Cranshof
Kunnen face-to-face samenwerkingen door middel van sensortechnologie automatisch geanalyseerd worden?
05
Samenwerken is een van de belangrijkste vaardigheden in de 21e eeuw. Het onderwijs zet daarom in op leren samenwerken, zowel in online als face-to-face settings. Daarbij worden steeds vaker Learning Analytics ingezet om samenwerkingen te analyseren. Kunnen face-to-face samenwerkingen door middel van sensortechnologie automatisch geanalyseerd worden? En wat is de kwaliteit van de analyses die daardoor gegenereerd worden? Sambit Praharaj onderzocht het. Hij ontwikkelde onder andere een technisch prototype dat de kwaliteit van een samenwerking meet.
Wanneer ben je begonnen aan je promotietraject? Wat was je motivatie?
'Ik ben op 1 september 2017 begonnen aan mijn PhD aan de Open Universiteit. Mijn voornaamste motivatie was dat ik mijn onderzoek naar het snijvlak van Computer Science en Learning Analytics wilde voortzetten. Mijn masterscriptie aan de TU Delft ging hier ook over. Dus toen ik een vacature voor een promotieplaats zag bij de Open Universiteit, ben ik meteen in actie gekomen en heb ik gesolliciteerd.'
Hoe verliep het traject?
'Vóór covid werkten we drie dagen op kantoor en twee dagen vanuit huis – artikelen lezen, samenvatten, beoordelen en schrijven. Daarnaast bestond mijn onderzoek uit het uittesten van verschillende soorten sensorgebaseerde prototypen samen met mijn collega’s. Ik probeer altijd een goede balans te vinden tussen het schrijfwerk en het testen in de praktijk.'
'Ik had wekelijks overleg met een aantal andere promovendi die met soortgelijke onderwerpen bezig waren. Vooral in de beginfase heb ik daar veel aan gehad. Op die manier kreeg ik feedback van mijn begeleiders en collega-promovendi die al verder waren met hun onderzoek. Die bijeenkomsten waren altijd erg nuttig.'
'Er was veel aandacht voor ‘hoe' groepsleden spreken en minder voor ‘wat’ ze zeggen'
Wat heb je onderzocht?
'We hebben onderzocht hoe je de kwaliteit van co-located collaboration (CC) in face-to-face settings kunt bepalen en weergeven. CC omvat het meten van menselijke interactie zoals aankijken, praten en sociale vaardigheden aan de hand van zogeheten ‘multimodal learning analytics’. We hebben een sensorgebaseerde set-up ontwikkeld waarbij de resultaten kunnen worden weergegeven op een dashboard.
De meeste indicatoren bleken afkomstig te zijn van audiogegevens. Er was veel aandacht voor ‘hoe’ groepsleden spreken en minder voor ‘wat’ ze zeggen, dus het was zaak om meer focus te leggen op de inhoud van de gesprekken. Maar we beseften ook dat zowel het ‘hoe’ als het ‘wat’ van de gesprekken op het dashboard moesten komen voor een completer inzicht in de CC-kwaliteit.'
Welk onderdeel van het proces was het fijnst – een bepaald moment, een leerdoel, een bijeenkomst, een gebeurtenis?
'Eén ding dat ik me kan herinneren had te maken met een artikel dat ik had ingediend ter publicatie; in twee jaar tijd was het artikel aan vier grondige revisierondes onderworpen. Toen kwamen we erachter dat een van de beoordelaars was vertrokken en de vervanger weer nieuwe opmerkingen had gemaakt, waardoor er nog een revisieronde zou moeten volgen. Ik heb aan de bel getrokken en een van mijn supervisors besloot toen om dit aan te kaarten bij de hoofdredacteur van het tijdschrift, om 12 uur ’s nachts! Ik voelde me zo gesteund! Hierdoor besefte ik dat ik problemen niet in m’n eentje hoef op te lossen; mijn supervisors staan namelijk pal achter me en schieten me te hulp als het nodig is.'
'Het fijnste aan dit proces was het begeleidingsteam. Die hebben me enorm aangemoedigd, gesteund en geholpen'
Er zijn ongetwijfeld ook lastige aspecten. Waar ben je zoal tegenaan gelopen?
'Een promotietraject kent veel frustratiemomenten, dat is onderdeel van het proces. Ik zal twee voorbeelden noemen. Tijdens het ontwikkelen van dit prototype moesten we voor een paar experimenten samen met een van de supervisors een bezoekje brengen aan DIPF Frankfurt. Een paar uur voordat het experiment zou plaatsvinden, bleek het realtime spraakdetectie-onderdeel niet goed te functioneren waardoor we het experiment moesten afblazen.'
'Mijn publicaties zijn erg onregelmatig verlopen. In het eerste jaar werd mijn eerste artikel geaccepteerd, maar daarna duurde het meer dan twee jaar voordat de andere drie werden gepubliceerd. Dit had vooral te maken met covid. Hierdoor liepen de meer praktische onderdelen van mijn onderzoek vertraging op. Ook was er één artikel dat meerdere malen moest worden herschreven.'
Sambits tips voor aspirant-promovendi
Op basis van mijn ervaringen wil ik drie handige tips delen:
- Maak tijdens bijeenkomsten, congressen en ook in het dagelijks leven altijd notities als je opeens een idee te binnen schiet. Deze notities vormen een handig geheugensteuntje, waardoor je voorkomt dat je dingen vergeet. Die notities kunnen namelijk zomaar van pas komen bij je volgende artikel!
- Neem af en toe vrij om iets totaal anders te doen. Dit helpt je om daarna met hernieuwde focus verder te gaan met je onderzoek of je artikel. Als je na een onderbreking je werk weer doorleest, zie je opeens fouten die je eerst niet zag!
- Ben je met intensief werk bezig, neem dan regelmatig een korte pauze om even op te laden. Hierdoor ben je veel productiever dan wanneer je uren achter elkaar blijft door ploeteren. Dit heeft mij echt geholpen tijdens het traject.