Hoe is het nu met ...

Greet Vonk

Greet Vonk (56) is 33 jaar getrouwd, moeder van 4 dochters en trotse oma van een kleinzoon. ‘Ik zeg altijd dat mijn gezin mijn grootste hobby is. Verder hou ik erg van natuur. Wonend in Gelderland, letterlijk aan de rand van de Veluwe, ben ik bijna elke dag wel even in het bos te vinden. En sommige periodes in mijn leven studeer ik. Gewoon omdat ik dan weer even wat nodig had of heb.’

Waarom een studie aan de Open Universiteit?

‘Sinds 2006 begeleid ik als zelfstandig coach vooral mensen die het zwaar hebben door allerlei vormen van ellende zoals burn-out, verlies, depressie, ontslag, scheiding, etc. Het lukte in veel gevallen om die mensen zodanig te begeleiden dat ze sterker uit hun ellende kwamen. Echter, dan kwamen die mensen terug op de werkplek en dan werden ze regelmatig betutteld, gestigmatiseerd of zelfs gediscrimineerd. Hier moest wetenschappelijk onderzoek naar komen. Daarom ben ik weer 2 jaar gaan studeren. Bij de OU, omdat me dat tijdens mijn eerdere studie bedrijfskunde goed was bevallen.‘

Hoe beviel de studie? Mijn onderzoek toonde aan dat zowel in de publieke opinie als in de wetenschap het uitgangspunt is dat mensen blijvend kwetsbaar zijn. Mensen worden door die houding echt tekort gedaan. Uiteindelijk heeft mijn scriptie geleid tot een wetenschappelijke publicatie. Omdat het gedachtegoed zo warm werd ontvangen, hebben mijn collega Anja Jongkind en ik er een boek over geschreven ‘PostTraumatische Groei – Sterker door ellende’. Dat kwam op 16 maart uit, de dag dat Nederland in een lock-down ging door Corona.’ Wat leverde de studie je op? ‘Enorm veel onderzoeken heb ik gelezen, die verband hielden met burn-out, depressie en chronisch vermoeidheids-syndroom. Op een gegeven moment kwam ik daardoor in aanraking met het fenomeen PostTraumatische Groei (PTG). De wetenschappelijke benaming voor ‘what doesn’t kill you, makes you stronger’. Dat gedachtegoed was precies kloppend bij mijn ervaring: groeien van ellende in je leven. Ik heb wetenschappelijk onderzocht in hoeverre mensen na een burn-out ook PTG kunnen ervaren. Daar kwam uit dat hoe meer PTG mensen ervaren, hoe minder resterende burn-out klachten er over bleven en hoe meer bevlogen ze waren. Dus ja, ik heb er bijzonder veel aan gehad.’ Hoe is je loopbaan verlopen? ‘Oorspronkelijk ben ik opgeleid tot docent wiskunde, economie en informatica. Na een half jaar voor de klas, volgden 20 jaar in de zakelijke dienstverlening. Als leidinggevende was ik veel bezig met de ontwikkeling van mensen in mijn teams. Zo ben ik uiteindelijk ook in het coachvak gerold. Wat ik op dit moment doe, vind ik nu het leukst. Van vrijwel alle werk dat ik voorheen deed, heb ik genoten en het zorgt er ervoor dat ik nu kan doen wat ik doe. De ervaring van mijzelf en collega Anja hebben we, gecombineerd met wetenschap, tot een boek gesmeed dat na een week al #1 op de bestsellerslijst van Managementboek stond.’ Wat wil je de OU-studenten van nu meegeven? ‘Studeren naast je werk is pittig, maar als je genoeg intrinsieke motivatie hebt, lukt het altijd. Dus hou voor ogen waarom je ook alweer wilde gaan studeren en geniet van wat je allemaal leert.’ Kun jij iets zeggen over de vreemde tijd door het Coronavirus? ‘De huidige situatie is natuurlijk bijzonder ellendig voor vele mensen. Hoe je het ook wendt of keert, ellende blijft ellende. Ook als het uiteindelijk iets positiefs oplevert. Maar het gedachtegoed PostTraumatische Groei kan in perioden van ellende wel hoop, troost, concrete handvatten en uiteindelijk een positief perspectief bieden. Dus ik raad iedereen die te maken krijgt met ellende aan zich daarin te verdiepen. Dat kan op www.sterker-door-ellende.nl.’

Fotografie: Carola Doornbos fotografie