modulair
Rubriek: De Student
Leestijd: 3 min | Tekst: Ingrid Beckers | Fotografie: Peter Strelitski
Soms moet je eerst vallen om sterk op te staan
02
De in februari door storm Eunice uitgestelde diploma-uitreiking houdt Dominique Booms (31) nog even tegoed. ‘Het wordt hoe dan ook wel een ontlaadmomentje,’ lacht de Chief Privacy Officer en jurist van Hogeschool Rotterdam, vanuit zijn thuiskantoor.‘ Je beseft ineens: Do, het is niet altijd even makkelijk gegaan, maar je hebt wel volop geleefd, en toch een mastertitel in recht gehaald. Een van de mooiste dingen is dat ik ook mijn familie apetrots maak.’ Dominique rondde de master Privaatrecht in nog geen twee jaar af, naast zijn fulltimebaan én de bouw van zijn nieuwe huis in Nieuwkerk aan de IJssel. ‘Dat het zo snel zou gaan, had ik zelf ook niet verwacht. Ik zat met de bekende doemscenario’s in mijn hoofd van alle weekenden en avonden blokken na het werk. Dat bleek reuze mee te vallen.’
‘Zelfstandig leren ligt mij beter dan verplichte colleges volgen met driehonderd man’
‘De Open Universiteit en ik vormen een goede match. De flexibele, zelfstandige manier van leren ligt mij goed. Voor mij werkt het beter dan een college volgen in een zaal met driehonderd man. Ook al is veel onderwijs digitaal, aan de Open Universiteit had ik meer directe interactie met mijn docenten dan tijdens mijn bachelor rechten in Leiden. Het onderwijs is intiemer, en dat bedoel ik in de goede zin van het woord.’
‘Wat ik ook heel fijn vind, is de minder schoolse manier van toetsen. Je krijgt niet zoveel tentamens, maar vooral veel praktijkgerichte opdrachten waarin je je competenties kan laten zien. Dat werkt in mijn voordeel. Als ik één dag blok en meteen de dag erna een paper schrijf, merk ik dat de stof goed beklijft.’
‘Ik was niet zoals de meeste studenten klaar op mijn 25e’
En dan te bedenken dat Dominique ooit een ‘moeilijke leerling’ was. Of beter gezegd: een tiener die alles wilde behalve studeren, terwijl hij het zo makkelijk kan. ‘Van het vwo ging ik terug naar het vmbo’, vertelt hij. ‘Daar hoefde ik niet te leren en kon ik toch een papiertje halen. Op die leeftijd is het ook zo moeilijk om de juiste keuze te maken voor de rest van je leven. Ik was er in elk geval nog helemaal niet klaar voor. Pas na de mbo-opleiding Veiligheid & Defensie voelde ik voor het eerst de intrinsieke motivatie om verder te leren.’ Op de havo en hbo-opleiding Management Economie en Recht aan de Hogeschool Rotterdam volgde een rechtenstudie aan de Universiteit van Leiden.
Lachend: ‘Maar het is niet zo dat ik zoals de meeste studenten op mijn 25e klaar was. Het leven kwam ertussen, maar ook de dood. Toen mijn oma stierf ging het bergafwaarts met de studie. Zij was als een tweede moeder voor me. Het kostte me zo’n twee jaar om mijn hoofd leeg te maken en weer goed te kunnen focussen. Ik ging reizen. En ontmoette mijn vrouw die me stimuleerde mijn studie op te pakken. Ze zeggen dat dingen gebeuren met een reden. Kennelijk moest ik eerst een paar keer vallen voordat ik sterker kon opstaan.’
In 2018 rondde Dominique zijn bachelor af, en kon hij aan de slag als Privacy Officer en jurist bij de Hogeschool Rotterdam, waar hij sinds 2013 in verschillende functies werkzaam is. ‘Omdat een meestertitel de kroon is op elke rechtenstudie schreef ik mij twee jaar later in voor de master Privaatrecht. Binnen deze master kon ik mooi mijn eigen pad kiezen, en focussen op de thema’s gegevensbescherming en privacyrecht.’
‘Mede dankzij de master promoveerde ik tot Chief Privacy Officer’
Mede dankzij de master promoveerde Dominique begin dit jaar van Privacy Officer tot Chief Privacy Officer. Gegevensbescherming en Privacyrecht is een hot topic, zegt hij. Aan de Open Universiteit gaat hoogleraar Anna Berlee Gegevensbescherming en Privacyrecht meer onderzoek doen naar dit nieuwe rechtsgebied. Ook wordt er gewerkt aan de ontwikkeling van een master op het gebied van gegevensbescherming en privacyrecht. Die ontwikkelingen volgt Dominique op de voet. 'Het rechtsgebied is zo hot, nu is het momentum om inkleuring te gaan geven aan wettelijke kaders.’
‘De Algemene verordening gegevensbescherming (AVG) bevat bijvoorbeeld veel open normen en legt organisaties grote verantwoordelijkheden op, maar het gaat lang niet alleen over welke persoonsgegevens je wel en niet mag delen. De vraag is ook: wat wil je als organisatie? Weegt het organisatiebelang of het belang van betrokkenen zwaarder? En hoe zorgen we dat betrokkenen op de hoogte zijn van hun rechten? Is een privacy statement op de website genoeg? Dat zijn stuk voor stuk hele interessante vraagstukken.'