EEN GRENS IS EIGENLIJK EEN WENS OM VERDER TE GAAN

Het begint al vroeg in je leven. Grenzen verleggen. Kijken hoe ver je kunt gaan. Met vallen en opstaan leer je wat goed voor je is. Of je nu voorzichtig en calculerend bent of een dromer die zijn gevoel volgt, je pad is vaak verrassend. Geen rechte weg, maar een weg met veel omleidingen, niet altijd met een helder doel. Je bent je voortdurend aan het aanpassen aan nieuwe omstandigheden. En tegenwoordig volgen de ontwikkelingen zich in een steeds sneller tempo op. En radicale veranderingen zijn waarschijnlijker in een complexere en daardoor kwetsbaardere wereld. In onze huidige rollen als concept developer en senior designer, waar we respectievelijk in juni en augustus mee begonnen zijn, zoeken wij ook de grenzen op. Bij de Open Universiteit zijn we met de introductie van een nieuwe huisstijl bezig. Als het ware zijn we ons karakter aan het vormgeven. Als universiteit moet je je ook kunnen aanpassen aan je omgeving. En zoals het met je eigen karakter gaat, die bepaald wordt door de dingen die je doet of juist niet doet, zo is het ook met de uitstraling van een organisatie. Wat is het karakter van de universiteit en hoe ontwikkelt hij zich? Is onze overtuiging dat iedereen door persoonlijke ontwikkeling meer uit zijn leven kan halen en we het dus mogelijk willen maken dat het volgen van een studie voor iedereen toegankelijk is? En is het echt duidelijk hoe wij ons onderscheiden van andere universiteiten? Dat karakter visueel vormgeven, dat is waar wij samen de komende tijd mee aan de gang gaan. Tot slot is mijn overtuiging dat hoe je leven er ook uitziet, je er altijd voor moet kunnen kiezen om er een nieuwe wending aan te geven. Ik heb die kansen ook gehad. En hoe meer je kunt en hoe meer opties je hebt, hoe gemakkelijker het is om je aan een veranderende wereld aan te passen. Rob en Bas