modulair
Rubriek: De Student
Leestijd: 3 min | Tekst: Ingrid Beckers | Fotografie: Peter Strelitski
Overdag foodbloggen, ’s avonds studeren
02
Sabine Koning (31) is oprichter en eigenaar van de populaire foodblog Oh My Foodness. Overdag maakt en fotografeert ze gerechten vol ‘heerlijk slechte’ zoete, vette ingrediënten. In haar vrije tijd studeert ze psychologie aan de Open Universiteit. ‘Na een werkdag in de keuken kijk ik uit naar een avondje studeren. Dat doe ik liever dan uren Netflixen op de bank.’
Sabine Koning gaat naar bed en staat op met de gedachte aan eten. Puur voor de hobby begint ze in 2011, dan nog als hbo-student, met haar eigen foodblog Oh My Foodness. Met 400.000 bezoekers per maand en 65.000 volgers op Instagram is Oh My Foodness een van de grotere digitale kookplatforms in Nederland. Daarnaast schrijft Sabine kookboeken. Het laatste in de reeks van vier is vernoemd naar Oh My Foodness en staat vol met ‘heel erg slecht comfortfood’. ‘Ik word niet blij van een wortel-spinazie-shake of quinoa salade’, lacht Sabine. ‘Maar vlieg graag lekker uit de bocht met chocola, suiker en volvette ingrediënten.’ Cheesecakes zijn haar specialiteit. Vraag niet hoeveel calorieën erin zitten. ‘Geen flauw idee.’
Bloggen is geen standaardbaan. Een droombaan zelfs, volgens velen. Sabine: ‘Dat klopt ook wel. Ik vind niks mooier dan elke dag met eten bezig zijn. En hoe mooi is het als je van je hobby je werk kunt maken?’. Vrienden en familie reageren dan ook met open mond van verbazing als ze in 2020 een hbo-opleiding psychologie gaat volgen. En een jaar later inschrijft voor de bachelor Psychologie aan de Open Universiteit. ‘Ik vind het nou eenmaal heel erg fijn om bezig te zijn. Heb altijd nieuwe prikkels nodig en ga goed op drukke periodes. Als de dingen te gemakkelijk gaan, vind ik het leven al snel saai.’ ‘Bovendien’, zegt Sabine, ‘is er niet één droombaan. Je gaat in het leven door verschillende fases. Na de geboorte van mijn kinderen bekroop mij toch dat gevoel van: is dit alles? Als ik niet wil bloggen tot aan mijn pensioen, wat wil ik dán als ik later groot ben?’
‘Ik geloof niet dat er maar één droombaan is’
‘Omdat ik goed kan plannen, zie ik geen beren op de weg’
Het antwoord heeft Sabine, die met haar gezin in Apeldoorn woont, niet paraat. Wat ze wel weet: ‘De menselijke geest boeit me sowieso enorm. Waarom doen mensen wat ze doen? Wat drijft hen bijvoorbeeld om een misdaad te plegen. Na mijn studie hoop ik de kant van de forensische psychologie op te gaan.’
Sabine verwacht de bachelor in vijf jaar af te ronden. ‘Omdat ik goed kan plannen, zie ik geen beren op de weg. Ik werk vier dagen. Twee dagen sta ik in de keuken om gerechten te produceren; de overige twee zijn er voor zakelijke afspraken. Voor de studie blok ik drie vaste avonden. Steevast van half acht tot elf. Ik heb twee jonge kinderen en wil niet dat zij minder aandacht krijgen omdat ik studeer. Vermoeiend? Neuh. Ik haal er juist enorm veel energie uit. Na een werkdag, kijk ik uit naar een avondje studeren. Dat doe ik liever dan uren Netflixen op de bank.’
‘Je hoeft jezelf niet weg te cijferen’
‘Oef, kan ik het nog wel?’
‘Toen ik weer begon met studeren dacht ik wel: oef, kan ik het nog wel? In 2012 rondde ik de hbo-opleiding Hoger Toeristisch & Recreatief onderwijs af. Het was toch heel wat jaren geleden dat ik voor tentamens leerde. En ze zeggen dat je geheugen er niet op vooruit gaat na een zwangerschap. Ik moet bekennen: het academisch niveau van de Open Universiteit is echt wel wat anders dan een hbo-niveau. De stof is veel gedetailleerder. Ik moet er echt helemaal induiken. Toch gaat studeren me nu gemakkelijker af dan toen ik achttien was. Ik denk omdat ik levenservaring heb en gemotiveerder ben.’
Haar eerste examen heeft Sabine al gehaald. Het tweede - over arbeids- en organisatiepsychologie - niet. Dan denk je wel effe: hè, snotver. Maar van de medestudenten in mijn WhatsApp-groep zakte driekwart. Nou, dan kan ik het mezelf ook niet echt kwalijk nemen. Sowieso sta ik mezelf toe om één dag teleurgesteld te zijn. Daarna is het, hup, schouders eronder en weer door. Als je studeert naast je baan, moet je de lat niet te hoog leggen. Het moet leuk en haalbaar blijven.’
Via Oh My Foodness krijgt Sabine regelmatig vragen van haar volgers over hoe ze dat toch doet: hard werken, studeren én moeder zijn. ‘Vrouwen mailen ook om te vertellen dat ze door mijn verhaal zelf weer zijn gaan studeren. Supertof natuurlijk, als ik anderen inspireer. Ik ken genoeg moeders die zichzelf helemaal wegcijferen voor de kinderen. Zo’n voorbeeld wil ik niet zijn. Mijn moeder is bijna zestig en doet nog steeds de ene na de andere cursus. Gaaf toch?’